На кратко
by Yugolancer
Posted on Friday, May 5, 2017
Седам така и размислувам за луѓето кои ги среќавам после оној "инцидент" во парламентот.
Едните кои во Груевски гледаат бог, ги голтаат сите негови приказни, а не пијат исти такви приказни кои ги раскажува Заев.
Според секоја логика, тоа значи дека во првиот случај се раководени од вера, а во другиот случај од фактите.
Мене лично, ничија вера не ми пречи. Секој што сака, може да ми пријави дека верува во Груевски, Заев, Хорхе или Дедо Мраз и јас нема ништо да замерам.
Ќе замерам ако својата вера ја наметнува како политичко мислење, бидејки со тоа ги малтретира другите како Јеховин сведок
, кој оди од врата до врата и ги тера сите да ја прифатат неговата заблуда како вистина.
Таа заблуда додатно се зголемува кога конкретен акт, како што е изборот на бившиот министер за одбрана
ќе се избере за претседател на собрание, па тогаш во тоа се пронаоѓа разнебитување на држава. А пред тоа?
Најчудното е што тоа го гледаат само оние што се разбираат во политика, иако према неа имаат вернички и следбенички однос.
Исто така приметувам дека уште се верува во спонтани демонстрации, фер избори и дека за стручни и поштени поединци сеуште има место во политиката, односно дека олошот ќе ги пушти во својот круг на моќта.
Сакам да кажам, многу помалце страдаме од "непријателот", отколку од нашата памет.